Bestetik umorea duen ikuskizuna da, lehen aipatutako jokua agertu dadin. Eguneroko hizkuntzatik abiatuz eta eszena arinak eraikiz. Txontxongiloen papera ikuskizun honetan garrantzi haundia du, baina bere itxura gordina errespetatuz. Sinopsian jartzen duen bezela, objetuek bizia hartu dute eta beren kabuz mugitzen dire almazenean, beraz, objetuei beste funtzio bat eman diegu. Erloju bat mamu beldurti batean bilakatzen delarik, dutxa bat suge arriskutsu batean edo kafetera bat lagun berritsu batean.

Guzti hau itsatsi ahal izateko zuzeneko musika erabiliko dugu. Biolina, errobot batean errepresentatuta. Musika bait da, dudarik gabe, errealitatea eta ametsen artean dagoen itsasgarririk hoberena, bi mundu hauek batzeko berebiziko garrantzia izango du. Musikaria (eta musika) beste pertsonai bat bezela aurre egin diogu, eta arazoak konpontzeko (edo nahasteko, kasuak kasu) ahalmena du.